Pigmentvlekken

GME FlexSys | Modulair laser platform

  • IPL en meer
  • 40 verschillende indicaties
  • Modulair systeem

LUMENIS Stellar M22 | Modulair IPL en lasersysteem

  • IPL en meer
  • 40 verschillende indicaties
  • Modulair systeem

LUMENIS ResurFX | Fractionele Laser

  • Tot 500 spots/m²
  • Handstuk met ingebouwde scanner
  • Veel behandelingen mogelijk

LUMENIS M22 | Modulair IPL en lasersysteem

  • Naar eigen wens samen te stellen
  • Meer dan 45 huidproblemen behandelen
  • Gebruiksvriendelijk

ELVii 532VP Diode Laser | Vaat- en Pigmentlaser

  • Licht en draagbaar
  • Betaalbaar
  • Krachtig en effectief

Aangeboren en verworven pigmentatie behandelen met lasertechnologie

  • Huidverkleuring door opeenhoping van pigment
  • Verschillende vormen van pigmentatie
  • Pigmentatie aanpakken met lasertechnologie

Pigmentvlekken zijn ophopingen van melanine (pigment) in de opperhuid en komen meestal voor in het gelaat en op de handen, omdat deze gebieden vaker blootgesteld worden aan zonlicht. Pigmentvlekken kunnen al aanwezig zijn bij de geboorte, maar ook op latere leeftijd, als gevolg van bv. huidveroudering of hormonale veranderingen. Zonnevlekken of ouderdomsvlekken zijn noodsignalen van onze huid om kenbaar te maken dat de persoonlijke UV limiet ruimschoots is bereikt. Pigmentvlekken zijn doorgaans goedaardig en hebben ze geen schadelijke invloed op de gezondheid, doch sommige patiënten vinden ze ontsierend voor het lichaam. Enkele oorzaken voor het ontstaan van pigmentvlekken in de opperhuid kunnen bv. zijn toename van het aantal pigmentcellen, verhoogde productie van melanine (pigment), toename van melanine in de huidcellen of door abnormale pigmentcellen. Pigmentatie kan behandeld worden met een pigmentlaser.

Hyper- en hypopigmentatie

Hyperpigmentatie is een toename van pigment (melanine) in de huid. De kleurverandering kan variëren van lichtbruin tot zwart en kan kleine plekjes op de huid beslaan of juist een groot oppervlak. Hyperpigmentatie kan veroorzaakt worden door factoren waaronder een verhoogde aanmaak van melanine door de melanocyten, een toename/woekering van melanocyten of de aanwezigheid van naevus cellen. Sommige aandoeningen zijn aangeboren, anderen ontstaan op latere leeftijd. Het pigment (melanine) is gesitueerd in de onderste laag van de opperhuid. Onder normale omstandigheden zal de aanmaak van melanine terug toenemen bij geringe blootstelling van de huid aan zonlicht. We kunnen enkele verschillende indicaties onderscheiden die een onderhuidse ophoping van melanine vertonen, namelijk hyperpigmentatie door overmatige blootstelling aan ultraviolette stralen (bv. lentigo solaris of zonnevlekken en ouderdomsvlekken), met een hormonaal karakter (bv. chloasma of melasma) of door huidirritatie (bv. acné, littekens).

Bij hypopigmentatie is er een verminderde aanmaak van pigment (melanine). Hypopigmentatie kan diverse oorzaken hebben. Bijvoorbeeld post-inflammatoire hypopigmentatie (Bv. atopisch eczeem, dermatomycose, psoriasis, lepra, …) of syndromen en huidafwijkingen (Bv. albinisme, naevus depigmentosis, …). Bij depigmentatie is het pigment geheel weg. Depigmentatie komt voor bij vitiligo, maar kan ook ontstaan na bestraling, zonneschade, ulcera, lichen sclerosus et atrophicus. Tijdelijke depigmentatie (leukoderma) kan voorkomen bij psoriasis, lichen planus, atopisch eczeem, syphilis.

Moedervlekken

Moedervlekken – ook wel melanocytaire naevi of naevi naevocellularis genaamd – zijn nestvormige verzamelingen van melanocyten of naevocyten. Deze laatste zijn de bolronde varianten van de melanocyten. Platte moedervlekken zijn doorgaans lichtbruin, terwijl de dieper gelegen types eerder grijsblauw ogen. De concentratie aan melanocyten en de mate waarin deze cellen pigment (melanine) produceren bepalen de kleur van de moedervlek. Grotere lichtbruine vlekken worden ook wel café-au-lait vlekken genoemd. Moedervlekken zijn doorgaans ongevaarlijk en niet te omschrijven als een huidaandoening, doch grotere moedervlekken zijn risicovol. Naast traditionele moedervlekken (naevi naevocellularis) bestaan er nog 3 andere types moedervlekken die op latere leeftijd kunnen ontstaan:

  • Dermale naevus: Moedervlekken gelegen in de kiemlaag van de huid. Dermale moedervlekken zijn koepelvormig en hebben vaak een huidskleur.
  • Grensvlak naevus : dit zijn resten van veranderde pigmentcellen (naevuscellen) in de levende cellaag, onderaan de opperhuid. Ze zijn gelegen in de lederhuid en zijn huidskleurige bobbeltjes.
  • Gecombineerde naevus: bestaat uit groepjes platte en uitstekende naevuscellen in de opperhuid én de lederhuid.

Café-au-lait vlekken en Lentigines

Een café-au-lait vlek is een koffiekleurige vlek die 10 à 20 % van de bevolking treft. Het zijn meestal ronde of ovale bruine pigmentvlekken met een scherpe begrenzing. Moedervlekken zijn nestvormige verzamelingen van melanocyten of naevocyten. Deze laatste zijn de bolronde varianten van de melanocyten. De nesten van de naevus- of moedervlekcellen zijn gelegen vlak onder of boven het basale membraan. Platte varianten zijn lichtbruin, terwijl de dieper gelegen types eerder grijsblauw ogen. Grotere lichtbruine vlekken worden ook wel café-au-lait vlekken genoemd. Doorgaans is er één café-au-lait vlek aanwezig, zonder pigmentvlekjes eromheen. Soms zijn ze zichtbaar bij de geboorte, maar meestal verschijnen ze op heel jonge leeftijd en zullen nadien niet meer spontaan verdwijnen.

Lentigines (of enkelvoud lentigo) zijn bruine onderhuidse vlekjes, die doorgaans iets groter zijn dan sproeten. Ze ontstaan door een woekering van melanocyten en door een toename van pigment. Lentigines kunnen overal op de huid voorkomen en worden niet groter of donkerder van zonlicht. Deze egale beige tot zwarte vlekjes zijn rond of ovaal van vorm en meestal niet groter dan 5 mm. Een lentigo is ongevaarlijk, maar kan ontsierend ogen op het lichaam.

Sproeten en zonnevlekken

Zon en vlekken horen bij elkaar als licht en schaduw. De lichtbruine vlekjes die de zon op het lichaam tevoorschijn tovert en ’s winters verbleken heten niet voor niets zomersproetjes. Sproeten of efeliden zijn meestal onschadelijk en verschijnen vaak in clusters, door een plaatselijke opeenhoping van pigment tussen de huidcellen. Ze komen voornamelijk voor op gelaat, armen en schouders. Meestal zijn sproeten uniform in kleur en worden gevormd wanneer het lichaam extra pigment (melanine) produceert. De huid verzamelt dit pigment, waardoor er een vlekje ontstaat dat één tint donkerder is dan de omliggende huid. Sproetjes komen vooral voor op een lichte huid. Ook mensen met groene ogen, blond of rood haar hebben meer aanleg voor het ontwikkelen van sproeten.

Zonnevlekken of ouderdomsvlekken zijn protestacties van de huid op het bereiken van een UV-limiet. Ze ontstaan door toename van melanine tussen de huidcellen. Hoe langer de huid aan zonlicht blootgesteld wordt, hoe sneller deze vlekken kunnen verschijnen. Zonlicht is belangrijk voor de opname van vitamine D, maar overmatig UV-licht kan de huid veel schade bezorgen. Ook tasten UV-stralen de elastinevezels aan, die voor de soepelheid en veerkracht. Hoe meer elastine beschadigd is, hoe slapper de huid wordt en rimpels ontstaan.

Ouderdomswratten of seborroïsche keratose zijn goedaardige, door melanine gekleurde huidbolletjes, die net als zonne- of ouderdomsvlekken op de huid verschijnen. Ook actinische keratosen zijn ruw aanvoelende plekjes op de huid die vaak aan zonlicht blootgesteld worden, zoals gezicht, decoletté, onderbenen en handruggen. Het ontstaan van actinische keratosen is afhankelijk van het Fitzpatrick huidtype en de hoeveelheid UV-schade aan de huid. Patiënten met lichte huidtypes ontwikkelen sneller actinische keratosen dan donkere huidtypes. Daarnaast komen ze vaker voor bij patiënten, ouder dan 50.

Melasma

Veel vrouwen krijgen tijdens de zwangerschap, of door het gebruik van anticonceptiemiddelen zoals de pil of spiraal, ’s zomers grote bruine vlekken in het gelaat. Dit komt doordat melanocyten hormoongevoelig zijn. Deze vlekken worden gekenmerkt door donkere, onregelmatige vlekken of hyperpigmentatie ter hoogte van voorhoofd, bovenlip, kin en jukbeenderen. De combinatie van zonlicht en toename van vrouwelijke hormonen kan leiden tot zwangerschapsmasker of melasma. Melasma kan aanzien worden als een natuurlijke zonnefilter, opdat de schadelijke UV stralen het erfelijk materiaal niet zou kunnen beschadigen. Om dit te voorkomen kunnen vrouwen zich bv. beschermen met een SPF50 zonnecrème, stoppen met anticonceptie of wachten met zonnen tot na de bevalling. Melasma is moeilijk te behandelen, daar de pigmentvorming in meerdere huidlagen gelegen is. Mooie resultaten kunnen echter bekomen worden door bv. een gecombineerde behandeling van isotretinoïne, gevolgd door een chemische peeling en indien nodig, nog een aanvullende licht- of laserbehandeling.